Het serene stadje Maheshwar werd al genoemd in de Mahabharata en de Ramayana (toen nog onder haar oude naam ‘Mahishmati’) en had in vroegere tijden een belangrijke religieuze en politieke rol. Nog steeds komen sadhu's (heilige mannen) en yatri's (pelgrims) van heinde en verre naar haar oude ghats en de tempels aan de heilige Narmada rivier.
De stad beleefde een gouden periode in de late achttiende eeuw onder koningin Ahilyabai uit de Holkar-dynastie, die o.a. een paleis in het torenhoge fort liet bouwen, naast nog vele andere monumenten. Vanaf de vestingwallen van het fort heb je uitzicht over de Narmada rivier, waar dagelijks mensen komen baden.
Wat verder van de rivier en de historische gebouwen verwijderd, vind je in de kleurrijke straten van Maheshwar hier en daar nog oude, fel beschilderde houten huizen met overhangende balkons. Het is een fascinerende plaats, die overloopt van sfeer, vooral langs de rivier in de buurt van de vele tempels en ashrams. Het geheel doet ons denken aan Varanasi, maar dan zonder de mensenmassa’s.