Tash Rabat aan de Zijderoute

De oude karavanserai Tash Rabat (3200m) stamt uit de vijftiende eeuw. Het uit natuursteen opgetrokken gebouw is uniek in zijn soort. Hij ligt verscholen in een prachtige vallei met steile wanden en een brede rivier. Hoe mooi is het om hier de nacht in een yurt door te brengen.

We weten nog steeds niet wat Tash Rabat precies was. Was het een boeddhistisch klooster? Een nestoriaanse kerk? Of toch een herberg langs de legendarische zijderoute? Als je voor de ronde poort staat zie je in je verbeelding de karavanen zo aankomen om hun goederen te laden en te lossen.

Eenmaal binnenin de centrale hal gaat er een sensatie door je heen. Het lijkt wel een troonzaal uit oeroude legendes. De stenen zijn grof gestapeld en er komt weinig licht binnen. Om de hal heen liggen verschillende kamers. Ze volgen een symmetrisch patroon.

Deze afgelegen streek van Kirgizië is ruig. De bergwanden zijn van grote rotsblokken en de dalen ogen kaal. Het klimaat is weerbarstig. Je kunt niet anders dan bewondering opbrengen voor de mensen die hier wonen. Ze hoeden hun vee, tellen het elke dag en verliezen het niet uit het oog.

Aan de weg van Naryn naar Tash Rabat ligt de nog oudere citadel Koshoi Korgon. Hij stamt uit de tiende tot twaalfde eeuw. De immense stadsmuren zijn bewaard gebleven. Ze zijn maar liefst vijf meter hoog en een kilometer lang. Volgens de legende heeft de Kirgieze held Manas zijn vriend Koshoi op deze plek begraven.