Feestdagen in China en Tibet
Reizen naar China en Tibet tijdens de twee officiële vakantieweken raden wij af. Heel het land is onderweg naar familie. Treinen, vliegtuigen en hotels zijn overboekt en restaurants zijn vaak gesloten. Laat je goed informeren hierover.
Feestdagen in China
In China kent men twee nationale vakantieweken, de eerste week van mei en de eerste week van oktober. Bijna iedereen in China is dan vrij. Je kunt je misschien indenken wat dat betekent. Iedereen die ver van zijn/haar familie woont en werkt, en dat zijn er nog al wat, gaat voor een weekje terug naar huis. Voor veel Chinezen betekent dat dat ze soms dagen onderweg zijn. Dat gaat per trein, per vliegtuig en per auto.
Wij raden het daarom niet aan om in deze twee weken door China te reizen omdat het bijna onmogelijk is om een plaats te reserveren in een trein of vliegtuig en hotels zijn vaak overboekt.
China kent een aantal nationale feestdagen:
- Nieuwjaar (1 januari)
- Internationale Vrouwendag (8 maart)
- Dag van de Arbeid (1 mei)
- Dag van de Jeugd (4 mei)
- Dag van het Kind (1 juni)
- Dag van de Communistische Partij (1 juli)
- Dag van de stichting van de PLA (1 augustus)
- Dag van de Volksrepubliek (1 oktober)
Daarnaast zijn er de traditionele feestdagen die de maankalender volgen en daarom niet altijd op dezelfde datum vallen. De meeste minderheidsgroepen hebben ook ieder hun eigen festivals. De gebruiken verschillen van streek tot streek.
Het Chinese Nieuwjaar of Lentefestival
(Chun Jie) is voor de Chinezen zo belangrijk dat iedereen minstens twee dagen
vrij neemt. Het Chinese Nieuwjaar valt op de dertigste dag van de twaalfde
maanmaand. Voorafgaand worden de huizen grondig
schoongemaakt en de deuren met rode linten met wensen versierd. Ook het eten
wordt enkele dagen van te voren klaar gemaakt. Men eet graag niangao (zoete
rijstpudding) en mantou (gestoomde broodjes). Op oudejaarsavond wisselen
familieleden cadeautjes uit en steken kort voor middernacht vuurwerk af.
Het Lantaarnfestival (Yuanxiao Jie) is de
afsluiting van het Lentefeest en valt op de 15e dag van de eerste maand van de maankalender. Het symboliseert de wisseling van de koude winter voor de lichte en
warme zomer. Veel kinderen gaan ´s nachts met hun lampionnen de straat op en
vast onderdeel is ook de leeuwendans. Een leeuw vindt een krop sla, maar
vertrouwt de zaak niet. Als hij later toch de sla eet spuugt hij het uit en
verspreidt zo de zegen voor het nieuwe jaar.
Het
gravenfestival (Qingming) valt meestal op begin april volgens de zonnekalender. Op deze dag herdenken de Chinezen de doden. In
grote steden is deze dag een dag van bezinning en patriottisme, maar op het
platteland wordt deze dag nog volop gevierd. Families gaan naar het
familiegraf, branden wierook en leggen geest verjagende stokken met gele linten
neer.
Het
Drakenbootfestival wordt midden in
de zomer, op de vijfde dag van de vijfde maankalender, gevierd. Op
deze dagen eten de Chinezen zhongzi, driehoekige rijtnoedels gewikkeld in
bamboebladeren. Ze gooien ze ook in de rivier om Qu yuan te herdenken. Qu yuan
was een officier wiens advies met slechte gevolgen niet door de vorst werd op
opgevolgd. Qu yuan pleegde zelfmoord door in de Miluojiang rivier te springen,
waar door veel boten naar hem gezocht is.
Men stookt vuurtjes op straat en verbrand papieren geschenken om onrustige geesten te kalmeren tijdens het festival van de Hongerige Geesten. Het festival valt in het begin van de herfst.
Festivals en vieringen in Tibet
De plaatselijke Tibetaanse festiviteiten worden vastgesteld aan de hand van de Tibetaanse kalender. De stand van de maan is bepalend, waardoor feestdagen elk jaar op een andere datum vallen.
Bezoek je Tibet in februari dan heb je kans dat je het Tibetaans nieuwjaarsfeest mee maakt. De Tibetanen produceren zoveel mogelijk lawaai (vuurwerk, gejoel, honden laten blaffen) om zo duivels en boze geesten af te schikken. In de eerste weken van het nieuwe jaar komen de monniken uit de kloosters rondom Lhasa samen bij het Jokhang klooster. Door het afnemen van religieuze examens vieren ze Mönlam, oftewel het Grote Gebedsfestival.
Tijdens het Boterfestival, dat ook in het begin van het nieuwe jaar plaatsvindt, bezoeken de Tibetanen in groten getale de kloosters. Men viert het feest door bouwwerken van boter door de straten te dragen.
Het levensverloop van Sakyamuni wordt in het begin van de lente gevierd. Vijf maanden later staan de Tibetanen stil bij de komst van deze historische boeddha op aarde. In de tiende maand is de viering van Tsongkhapa’s verlichting, een belangrijke feestelijke gebeurtenis.
De geboortedag van de Dalai Lama wordt op 6 juli gevierd. Tijdens deze feestdag strooien Tibetanen elkaar onder met tsampa.
Ben je in begin augustus in het Drepung klooster of het Norbulinka Palace, dan kun je tijdens het Yoghurt- of Shotongfestival opera´s en gemaskerde dansen zien. De dansers beelden de overwinning van het goede over het kwade uit. De inwoners van Lhasa trekken in deze periode naar de parken voor een grote picknick van een aantal dagen.
Verder zijn het Badfestival (eind van de zevende maand) en het Wangkor- of Oogstfeest (gedurende de achtste maand) belangrijke feesten.
Nu de invloed van China in Tibet als maar toeneemt, worden de Chinese feestdagen ook in Tibet gevierd, met name in Lhasa.