Aangenaam verrast door Georgië & Armenië

In de hoofdstad van Georgië is het levendige Tbilisi. Het oude centrum is een wirwar van straatjes vol charmante huisjes met houten balkons. De ooit zo vervallen panden zijn gerenoveerd tot hippe cafés waar de kelners je in de namiddag trots van lokale wijnen laten proeven: een echte specialiteit. De wijnen uit Georgië genieten in Nederland en België weinig bekendheid, maar de ervaring in de wijnbouw gaat in Georgië al 8000 jaar terug. Vooral de wijnen uit de Telavi regio kan ik warm aanbevelen. Leg voor je wijnproeverij wel een bodempje met een Khachapuri, een typisch lokaal brood gevuld met kaas en ei.

Waar de Georgiërs de eerste wijnbouwers waren winnen hun zuiderburen de titel ‘eerste christelijke volk’. In het jaar 301 werd het christendom in Armenië de staatsreligie. In het kloostercomplex van Geghard, niet ver buiten de hoofdstad Jerevan, kun je proeven van de mystieke sfeer van de Armeense Kerk. Dit klooster is deels uitgehouwen in de rotsen, waardoor er fantastische akoestiek bestaat. In de donkere kloostergangen brengen vrouwenkoren hier hun liederen trots ten gehore.

Terug bij de noorderburen hebben de Georgiërs meer moeite met het verleden. In 1878 werd in de stad Gori Sovjet-leider Josef Stalin geboren. De inwoners van deze stad hebben gemengde gevoelens bij hun bekendste stadsgenoot: was het een dictator die het volk onderdrukte of een sterke leider? In het statige Stalinmuseum is er weinig ruimte voor deze tweestrijd en vind je zalen vol gebruiksvoorwerpen, zijn persoonlijke treinstel en zelfs het eenvoudige geboortehuis van de dictator. Laat je met een gids meevoeren langs alle Stalin parafernalia en vorm je eigen mening.

Dat de relatie met de Russen al eeuwen complex is zullen veel Georgiërs beamen. Daarom is het goed dat de imposante Kaukasusbergen, Europa’s hoogste bergketen, hen scheidt van Rusland. Drie uur ten noorden van Tbilisi vind je het plaatsje Kazbegi, aan de voet van de Kaukasus. Breng hier een bezoek aan het hooggelegen kerkje van Gergeti. Via een mistige kronkelweg rij je van Kazbegi naar 2100 meter hoogte. Als je je daar midden tussen de wolken bevindt en je niets anders dan witte flarden ziet adviseer ik je even te wachten. Je geduld zal (vaak) worden beloond. Een flinke windvlaag lift de wolken op en laat zien wat erachter verscholen gaat: de grootsheid van de 5000 meter hoge pieken die het Gergeti kerkje in een nietig perspectief doen plaatsten. Wauw!

Dat Georgië en Armenië zo veel meer zijn dan voormalige Sovjetrepublieken is me duidelijk geworden. Ondanks de worsteling met het verleden zijn het twee trotse onafhankelijk landen, met rijke culturen en adembenemende landschappen. Georgië en Armenië hebben mij echt verrast!