Collega Hannah bezoekt IJsland's hot (s)pots.
Op weg naar onze volgende stop in Húsavík konden we de verschillende landschappen en vooral de kleuren bewonderen. We reden door de op één na grootste stad Akureyri en bezochten de grootouders van Lea's gastfamilie.
Húsavík staat bekend om de walvissafari's die je daar kunt doen. Het landschap is uniek en niet te vergelijken met Argentinië of Midden-Amerika waar ik walvissen heb gezien (als ik eerlijk ben). Als je in het goede seizoen bent, heb je hier een grote kans om bultruggen, dwergvinvissen en zelfs de blauwe vinvis te zien
Nu komen we bij een speciaal fenomeen, namelijk de hot pots op IJsland en eigenlijk ook de reden voor mijn verhaal. Overal zijn er warmwaterbronnen te vinden, de bekendste is natuurlijk de Blue Lagoon. Er zijn echter veel mooiere en ook goedkopere mogelijkheden om een warm bad te nemen. We hebben een app gebruikt om de eenzaamste en mooiste hot pots met hulp van coördinaten te vinden.
Dus op een gegeven moment zijn we van de ringweg af gegaan en hebben we een uurtje over een grindweg naar een boerderij gereden waar we onze auto hebben geparkeerd. Van daaruit liepen we drie kwartier lang over koeienweiden en velden naar een rivier met ijskoud water, direct bij een waterval waar ook een warmwaterbron te vinden is. Super idyllisch en we waren de enige!
Mijn zus vertelde me dat je voorzichtig moet zijn met je sieraden, omdat ze door de zwavel kunnen verkleuren in de hot pots. Dus heb ik mijn mooie nieuwe verlovingsring afgedaan. Ik stopte deze in mijn schoen en vertelde het mijn vriendje zodat we het ons allebei zouden herinneren. Nadat we een uurtje (helemaal alleen) in de echt hete bron in bad waren gegaan, zijn we teruggegaan. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik een steen in mijn schoen had en ik hield mijn vriend vast en vertelde hem dat ik gewoon mijn schoen uit moest doen om de steen eruit te krijgen. (Teken #1)
Na drie kwartier lopen waren we weer terug bij de auto, we dronken een koffie en ik goot heet water over mijn linker(!) hand. (Teken #2). Daarna gingen we terug naar de ringweg om verder te gaan naar het Mývatn meer (let op Mývatn betekent muggen, ik heb er nog nooit zoveel gezien...) Onderweg stopten we na ongeveer twee uur bij een benzinestation om naar het toilet te gaan. Daar heb ik mijn handen gewassen en was verrast dat het papier niet afscheurde bij het drogen, want de ring zat altijd in de weg....DE RING!
Dit was dus teken nummer drie, maar helaas waren we al zo ver weg van de hotpot en omdat we geen andere optie hadden dan de ringweg te rijden, konden we ook geen short cut over het eiland nemen om op tijd weer terug te zijn in Reykjavik. Je moet de ringweg volgen want voor een kortere weg, door het midden van het eiland, heb je een 4x4 nodig en zelfs dan weet je niet zeker of je over de bergen in het midden van IJsland kunt rijden. Mijn vriend moest gelukkig heel hard lachen, ik was aan het huilen en mijn zus vertelde me dat de ring nu bij de feeën en trollen ligt en daar veel beter af is. IJsland kent veel mythen en legenden waar IJslanders in geloven. Dit verhaal kalmeerde me weer een beetje.