Reisverslag van Mariëlle - Tijgers spotten in India

Ruim 20 jaar geleden reisde ik met mijn rugzak op de bonnefooi door India en na wat omzwervingen door Rajasthan kwam ik uiteindelijk ook terecht in het Rathambore Nationaal Park.  Samen met wat andere reizigers die net als ik waren aan komen waaien, huurden we een jeep en gingen op zoek naar de koning van de jungle: de tijger. In die tijd was de kans alleen aanzienlijk kleiner dan nu om deze machtige dieren te spotten omdat er veel minder tijgers door het dichtbeboste heuvelachtige terrein zwierven. Helaas moesten wij die dag genoegen nemen met slechts één pootafdruk in de modder. In de afgelopen jaren is de tijgerpopulatie echter rap toegenomen tot meer dan 60 dieren. Tijd om na zoveel jaar weer eens terug te gaan en mijn geluk opnieuw te beproeven.

Het is een uur of vier rijden van Jaipur naar Ranthambore. De weg is in eerste instantie slecht. “Are you okay ma’ am?” vraagt Firoz mijn chauffer.” Because this road is little bit broken, short cut”. Gelukkig houden  de hobbels even later op en is de weg een stuk breder en goed geasfalteerd. Het is hier druk op de weg met  trucks met volle graanzakken die aan alle kanten uitpuilen, kamelen die zwaarbeladen karren trekken en gammele bussen en pick-up trucks vol forenzen. Uiteindelijk rijden we zo rond lunchtijd  het stadje Sawai Madhopur binnen aan de rand van Ranthambore Nationaal Park.

De meeste hotels zijn rustig gelegen aan de weg richting het Nationale Park. Zo ook mijn hotel Om Rudra Priya. Achter de minder spannende lobby liggen mooie kamers rondom een aquamarijnblauw zwembad dat naar je lonkt. Je verblijft hier op basis van volpension en dus kan ik meteen aanschuiven voor een heerlijk uitgebreide lunch.  Een ander fijn hotel wat ik bezocht is het Ranthambore Regency  waar je ook voortreffelijk kunt eten. 

Eigenlijk heb ik alleen voor morgen een safari gepland staan maar ik probeer of ik er voor vanmiddag nog tussen kan komen. Ranthambore op de bonnefooi bezoeken is er nu niet meer bij. Het is zo populair dat je eigenlijk minstens drie maanden van te voren moet boeken, zeker als je graag in een 6-persoons jeepsafari rond wilt toeren. Alternatief zijn de canters, een hoge, robuuste open safari truck waar twintig personen in passen. Boek je kort voor vertrek, dan krijg je soms pas op de dag zelf te horen in welk vervoermiddel je bent ingedeeld. Ik mag in mijn handjes klappen met onze geweldige agent ter plaatse die ook voor vanmiddag nog een plaatsje in een canter voor me weet te bemachtigen. Dubbele kans om een tijger te zien. Zou het lukken?

Om stipt drie uur word ik opgehaald. Ik mag voorin zitten, wat een luxe. Het is ongeveer tien kilometer naar de eerste ingang van het park. De gids regelt daar wat papierwerk en dan rijden we het park in naar het fort waar nog een checkpost is. Ik zie een troep langoeren trampoline springen op het canvas dak van een stilstaande jeep, erg grappig.  

Er zijn tien routes in Ranthambore, vijf starten er bij de ingang van het Fort en vijf ergens aan de andere kant van het park. Op elke route heb je kans om tijgers te zien maar zone één t/m zes hebben volgens de gids een iets hoger slagingspercentage. De indeling van de routes wordt echter bepaald door de parkautoriteiten en is niet altijd vooraf te garanderen. Wij krijgen zone drie toebedeeld.

Onze gids is niet echt spraakzaam en de chauffeur ook niet. In principe gaat er een naturalist guide mee maar als er nog een plek nodig is voor een parkbezoeker kan het zijn dat de gids wordt geschrapt. En als je dan wel een gids hebt, dan hoeft dat nog niet te betekenen dat je er wijzer van wordt. De één is gewoon beter en enthousiaster dan de ander. 

De bekendste tijger was misschien wel  T16 (Machli,vernoemd naar een streep op haar gezicht die lijkt op een vis). Machli was jarenlang de koningin van Ranthambore en werd ook wel ‘Lady of the Lakes’ genoemd omdat er in haar vorige territorium (zone drie) een aantal meren te vinden zijn en ze regelmatig gespot werd in het afbrokkelende jachtpaleis aan de rand van het meer. Ze werd van de troon verstoten door haar dochter T19 (Krishna). In 2016 is ze gestorven op een respectabele leeftijd van 19 jaar. Ze was op dat moment de oudste in het wild levende tijger ter wereld.

Ustad (T24) was de machtigste en grootste tijger van Ranthambore tot hij in 2015 een wachter greep. Dit was zijn vierde dodelijke slachtoffer sinds 2010. Zijn territorium was vlakbij de ingang en regelmatig was hij dan ook te zien op de weg. Doodeng voor de lokale bevolking die ook regelmatig over het pelgrimspad naar de Ganesha tempel in het fort wandelen. Locals wilden hem weg en autoriteiten hebben Ustad  na dit incident herplaatst naar het Sajjangarh Biological Park in Udaipur waar ie zijn laatste dagen gaat slijten.  

Het nationale park herbergt een fort uit de 10e eeuw dat hoog aan de rand van het plateau uitkijkt over het park. Je kunt het fort trouwens ook bezoeken maar niet tijdens de safari. De voet van het fort kun je op eigen gelegenheid bereiken met je auto en chauffeur. Daar kun je de trappen naar boven beklimmen om het fort te verkennen. Er is een belangrijke Ganesha tempel waar veel pelgrims naar toe gaan. Zondag en woensdag zijn de pelgrimsdagen en dan is het een kleurrijke boel. Ga vroeg, zeker in het warme seizoen zodat je niet in de hitte naar boven hoeft te klimmen.

Zone drie is een mooie zone. Via het fort kom je bij enkele meren. Aan één ervan vind je het jachtpaviljoen dat nu is vervallen tot ruïne en aan de krachten van moeder natuur wordt overgelaten. Zeker in de hitte van mei en juni willen T19 en haar welpen nog wel eens binnen in het jachtpaleis gaan liggen in de schaduw. De stenen geven blijkbaar verkoeling.

Al snel komen we bij het Raj Bagh meer. Hier zitten sambar- en axisherten, veel vogels en ook wat wilde zwijnen. We zien pauwen, kieviten, witte reigers, drongo’s, ooievaars en meer. Sambarherten houden er van om in het water te staan voor verkoeling. Met het kwik boven de 40 graden in mei kun je dat ook wel gebruiken.

We rijden verder naar het volgende meer en zien onderweg een uiltje in een boom zitten. Kleurrijke eksters, myna’s en zwarte drongo’s met hun gevorkte staart vliegen van tak naar tak. Bij het meer graast een enorme kudde axisherten. Ik denk niet dat het vandaag nog gaat lukken om een tijger te spotten. We blijven heel lang bij het meer staan. Ik speel wat met mijn telelens en ontwaar een krokodil in het water en ook flink wat watervogels: eenden, reigers, ibissen, steltlopers en kieviten. Een ijsvogeltje probeert zijn maaltje bij elkaar te vissen en duikt als een torpedo een aantal keren het water in. In de verte strekt een ooievaar zijn vleugels. 

Net als ik de herten aan het filmen ben, klinkt er een waarschuwingsroep en sprint de hele kudde in paniek weg. Een tijger! De chauffeur parkeert de canter op een strategische plek. We zijn niet het enige voertuig hier. Een tijger komt tevoorschijn uit het struikgewas en dan nog één. Het is T19 met één van haar welpen. De andere twee moeten ook in de buurt zijn maar we krijgen ze niet te zien. Het zijn enorme slaapkoppen. Na een uurtje kijken, rijden we weer terug naar de uitgang. 

De volgende ochtend maak ik een vroege start. Ik word om 6 uur al opgehaald. Dit keer rijdt er een jeep voor. Ik ben helemaal in mijn nopjes en ga op pad met twee Britten en een Indiase familie uit Mumbai. Vandaag is het woensdag, pelgrimsdag en druk met mensen die de Ganesha tempel in het fort gaan bezoeken. Er zijn veel lokale jeeps die mensen over de weg naar het fort brengen maar velen kiezen er ook voor om deze paar kilometer te voet af te leggen. Zo vroeg is het nog wel te doen qua warmte.

Als we pas een kwartiertje onderweg zijn zien we bij het Raj Bagh meer al gelijk twee tijgers en later komt er nog een derde bij. Het is T19 weer met twee van haar welpen. Ook vandaag zien we ze lekker slapen in het hoge gras. Af en toe staat er eentje op om een meter verderop weer in slaap te vallen. We observeren ze een tijdje en maken dan een rondje langs de rest van de route. We zien veel pauwen in de bomen en ook een krokodil in een meertje. Er gebeurt van alles, langoeren rennen door het bos, we zien parkieten, axisherten, drongo’s, wielewalen, pauwen en frankolijnen. De temperatuur is vanochtend een stuk aangenamer dan gisteren. Dat was zeker het vroege opstaan waard.  Eenmaal terug in het hotel  staat er een heerlijk ontbijt klaar en kan ik het niet laten om nog even een paar baantjes te trekken in het mooie zwembad. 

• Ranthambore Nationaal Park is gesloten van juli t/m september ivm het regenseizoen.
• Er zijn twee safari’s per dag, ’s ochtends vroeg met start tussen 6 en 7 uur en  ’s middags met start tussen 2 en 3 uur.
• De safari duurt ca. 3,5 uur inclusief ophalen en terugbrengen naar de hotels
• Je reist per 6-persoons jeep of 20-persoons canter (open safari truck).
• Boek ruim van te voren, liefst meer dan drie maanden voor aankomst, zeker als je voorkeur uit gaat naar een safari per jeep. Er is slechts beperkte beschikbaarheid en het park is populair.
• Voor je boeking hebben wij je paspoortgegevens nodig.
• Beste reistijd november – april.
• Neem in de winter een trui mee want het kan fris zijn  en denk verder aan voldoende water, zonnebrandcrème, een hoofddeksel en  antimuggenspray.
• Plan twee safari’s om je kansen te vergroten. Heb je meer tijd? Overweeg een extra nacht en bezoek het fort op een pelgrimsdag (woensdag en zondag) of plan nog meer safari’s.
• Investeer in een telelens en een vogelboek.
• De chauffeur en de gids waarderen een fooi na afloop van de safari.
• Ook naar Ranthambore met YourWay2GO? Bekijk de bouwsteen of stel zelf je reis samen