Fiets met Lana door Sukothai

Thailand kent vele prachtige plekjes en Historisch Park Sukothai is er daar één van. Collega Lana pakte de fiets en verkende het enorme park bezaaid met prachtige boeddhabeelden.

Fietsen door Historisch Park Sukothai

Voor mijn werk mocht een reis maken door het prachtige en afwisselde Thailand. Thailand is rijk aan bijzondere hoogtepunten en dit keer was ik in de gelegenheid om weer enkele fantastische plaatsen te bezoeken zoals de Brug over de Kwai rivier bij Kanchanaburi, Chiang Mai en de hilltribes in de omgeving, Khao Sok Nationaal Park en de heerlijke bounty stranden van Koh Phi Phi, Koh Yao Yai en Railay.

Een echt hoogtepunt (misschien wel letterlijk en figuurlijk) was het bezoek aan het Historisch Park van Sukothai, zo’n 450 kilometer ten noorden van Bangkok. De stad Sukothai is zo’n 800 jaar geleden gesticht en was 120 jaar lang de hoofdstad van het rijk van Siam. Bijzonder is dat de regerende monarch van de stad het Thaise alfabet heeft gecreëerd en dit wordt tot op de dag van vandaag nog gebruikt.

De grootste tempel: Wat Mahathat

De Sukhothai ruïnes prijken met recht op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het centrale deel van het complex wordt gedomineerd door de Wat Mahathat, een enorme tempel met een afmeting van wel 200 bij 200 meter. Opvallend zijn de twee rijen kolommen met daartussen de enorme zittende Boeddha.

Nadat ik de processie van monniken bij het hotel heb bijgewoond vertrek ik op mijn fiets naar het park. Op dit tijdstip, om 06.45 uur is het al lekker warm en druk op straat. In het park ben ik echter één van de eerste bezoekers, wat natuurlijk geweldig is.
Als eerste bezoek ik Wat Mahathat en ik ben erg onder de indruk van de grote Boeddhabeelden. Deze tempel is de grootste en belangrijkste tempel in het Sukothai Rijk.

Tempels voor mij alleen

Ik fiets verder naar de Wat Si Sawai, een tempel die me deed denken aan de tempels van Angkor Wat in Cambodja. Via de Wat Traphang Ngoen, een prachtige, zittende witte Boeddha rijd ik naar de Wat Sra Si. Deze is wat simpeler maar nog steeds erg indrukwekkend.

Uiteindelijk fiets ik het park uit, op zoek naar de meer noordelijk gelegen beelden waar ik wel benieuwd naar ben. Nog altijd zie ik weinig toeristen en heb ik het idee dat ik de enige ben die hier rondfietst. Ik kom aan bij Wat Phra Phai Luang, waarvan ze denken dat dit misschien wel in eerste instantie het middelpunt van de oude stad is geweest. Deze tempel is erg vervallen waardoor ik een goed beeld krijg van hoe het hier in vroegere tijden uitgezien moet hebben.

Boeddha met de gouden hand

Mijn aandacht wordt getrokken naar Wat Si Chum, waar ik meer over lees in mijn informatiegids. Ergens in de buurt moet de 15 meter hoge, zittende Boeddha te vinden zijn die meer dan 700 jaar oud zou zijn.
Toen ik deze enorme Boeddha zag zitten, met zijn gouden hand en doordringende ogen werd ik even stil. Wat bijzonder om ook hier weer helemaal alleen oog in oog te staan met dit enorme beeld.

Ik fiets nog wat verder door en ben op zoek naar een staande Boeddha ergens op een heuvel. Onderweg neem ik de verkeerde afslag. Thaise boeren zijn hier aan het werk, met typisch Aziatische hoeden op. Zij wijzen me de weg. Ik keer om en volg de instructies op die ik zojuist gekregen heb. En inderdaad, in de verte zie ik een enorme Boeddha uitkijken over de vallei van Sukothai.

Beklimming met een beloning

Ik parkeer mijn fiets en begin aan de klim van 200 meter omhoog naar Wat Saphan Hin. Het is even ploeteren, inmiddels is namelijk de temperatuur gestegen tot een graad of 35.
Maar mijn beklimming wordt beloond! Wat een uitzicht.

Nadat ik uitgerust ben zoek ik mijn fiets weer op. Het is lunchtijd dus besluit ik bij een lokaal restaurantje een bord noedels te bestellen. We spreken elkaars taal niet maar wat een heerlijke lunch krijg ik voorgeschoteld. Moe maar zeer tevreden fiets ik terug naar het hotel waar ik mijn middag afsluit met een verfrissende duik in het zwembad. Wat een mooie dag was dit, eentje die ik niet snel zal vergeten.